Podczas czekającej ich przygody z pewnością natrafią na rożnego rodzaju Pokemony. Było to dość oczywiste, że niektóre z nich będą mniej interesujące niż inne. Cześć z nich będzie niebezpieczna, część nieprzyjemna, ale takie drobiazgi raczej ich nie powstrzymają. W końcu mieli wielkie plany!

— Czytałam, że używa się do tego PokeDexu. Ładujesz płytkę do urządzenia gdy twój Pokemon znajduje się w PokeBallu. Trochę jakby uczył się tego przez sen. — Reina zdawała się wiedzieć na temat otaczającego ich świata odrobine więcej, ale nie była to wiedza ogromnego specjalisty. Obydwoje byli pod tym względem bardzo nowi. Z pewnością wiele dzieciaków wygrałoby z nimi konkurs wiedzy o byciu trenerem. Trochę wstyd.

— Tak. — Dziewczyna nie patrzyła już nawet w stronę kolegi, zajęta przeglądaniem i przebierańcem wstążek z przeceny. — Niektórzy czerpią radość z ubierania Pokemonow w stroje na codzień. Inni robią to tylko podczas pokazów.

Całe szczęście, że Pokemony mogły uczyć się ataków w sposób mniej dziwaczny niż pocieranie ich płytami. Z pewnością widok Lance’a próbującego wbić (dosłownie) do głowy Dreepy’ego ruchy z TM’a mógłby przyciągając uwagę nie tylko przechodniów ale i osób odpowiedzialnych za porządek w mieście. Dobrze, że jednak miało się obyć bez tego.

— Tak, Lance. Pokazów mody. Pokemony świetnie się bawią nosząc ludzkie ciuchy. — W głosów Reiny usłyszeć można było sarkazm, gdy nie odrywając wzroku od wybieranych wstążek odpowiadała na pytania kolegi.

— A tak na poważnie – większość stawia na dodatki a nie pełne stroje balowe. Ograniczanie ruchów własnego pokemona podczas pokazów nikomu się nie opłaca.

Dobrą zabawę z aportowaniem z pewnością dało się mieć bez wydawania masy pieniędzy na sprzęty, które miały zupełnie inne przeznaczenie. A skoro o tym mowa, może lance powinien się rozejrzeć za jakąś piłką do aportowania? Dreepy'emu z pewnością nie zaszkodziłoby trochę się poruszać. W końcu treningi to nie tylko i wyłącznie walki, ale i wyrabianie sobie kondycji.

— Mordred nazywa wszystko, co nie przejawia śladów agresji dziewczyńskim. Nie chcę nic mówić, ale jego paniczne uciekanie przed czymkolwiek, co mogłoby nie być męskie jest dość niepokojące. — Reina nie wydawała się być jakoś szczególnie przejęta tym, co mówił brak Lance'a. Z drugiej strony wyglądała na odrobinę urażoną tak czy siak. Może zdanie młodszego z braci było dla niej jednak istotne?

— Poza tym, co złego w dziewczyńskich rzeczach, co? Podczas pokazów przynajmniej Pokemony nie muszą robić sobie nawzajem krzywdy, żeby jeden z drugim trenerem poczuli, jak im w spodniach robi się ciasno. — Prychnęła pod nosem, zdecydowanie mając swoje zdanie na ten temat. Nie wszystkie walki trenerów były pełne przemocy. Nie wszyscy trenerzy zmuszali swoje Pokemony do walki. Ale zdarzały się takie przypadki – wykorzystywanie tych biednych stworzeń w dziedzinie trenerskiej było dużo powszechniejsze niż pokazowej.

— Naprawdę nie wiesz? — Parsknęła w końcu cicho, odrobinę zmieniając ton. — To oczywiste, głuptasie. Podczas pokazów Pokemony muszą wykazać się zwinnością, prędkością, nie tylko swoim wyglądem. To bardziej pokaz talentów z naciskiem na ładnie wyglądający show, niż paradowanie w kieckach od projektantów mody.

Pokemony duchy były zdecydowanie intrygujące – jak wiele z fizycznych potrzeb i zdolności posiadały? Spożywały fizyczne jedzenie, to było pewne. Dało się je też dotknąć, w końcu Dreepy uwielbiał głaskanie za uchem! Lance nie mógł być pewien, że wszystkie duchy były takie same, ale te, które spotkał z pewnością miały swoją fizyczną aparycję. Może więc treningi fizyczne wcale nie były takie głupie? Poza siła trenowało się też przecież takie zdolności, jak chociażby prędkość. Bieganie za piłką nie było więc takie głupie.

— Wbrew temu, co się powszechnie sądzi, ilość posiadanych odznak wcale nie oznacza bycia dobrym trenerem. — Reina zdawała się nie ustępować, a widząc reakcję Lance'a tylko zaśmiała się pod nosem. Ostatecznie wybrała kilka wstążek i ruszyła w stronę kasy, gdy jej towarzysz dalej rozglądał się po sklepie.

— Część z nich z pewnością. Wydaje mi się, że to właśnie umiejętność dostrzeżenia tego, czy twój pokemon to lubi czy nie jest dość istotna w byciu trenerem. Nie chciałbyś przecież zmuszać do walki stworzenia, które nie czerpie z tego radości, prawda? — Dziewczyna zapłaciła po czym podeszła do Lance'a, jakby czekając na to co ten teraz zrobi. Kupi coś? Czy po prostu wyjdzie?

— Słyszałam wiele historii o trenerach, którzy zmuszają swoje Pokemony do walki za wszelką cenę. Musisz na takich uważać, bo oni krzywdzą nie tylko swoje Pokemony ale i te, z którymi walczą. I co to niby znaczy, że coś jest babskie, co?

Dziewczyna przewróciła jedynie oczami, w dość oczywisty sposób okazując swoje zdanie na ten temat. Może i nie miała żadnych odznak, ale najwidoczniej nie powstrzymywało jej to przed wyrobieniem sobie opinii. Dużo czytała na ten temat, więc nie czuła wcale, by wiedza praktyczna była niezbędna do określenia kilku dość oczywistych faktów.

— Jest nielegalne. Ale często jest w sumie ciężko stwierdzić. O ile nie ma świadków przemocy, czy to fizycznej czy psychicznej, nie do końca jest jak postawić zarzuty. — Wzruszyła ramionami, chociaż ewidentnie zgadzała się z tym, że takich ludzi powinno się wkładać za kratki. Najlepiej na długie i nieprzyjemne posiedzenie w ciasnej, zimnej i obleśnej celi.

— Wiesz, że nie mam zamiaru zdobywać odznak, co nie? — Spytała w końcu, podczas gdy kasjerka nabijała cenę zestawu różnokolorowych piłek i PokeBalle.

— Może po to, żebyś zrozumiał, że nic nie jest ani babskie ani męskie całkowicie. — Parsknęła, kierując się do wyjścia ze sklepu, gdy zakupy zostały skończone.

Cytat:1x Zestaw 10 różnokolorowych piłek - 1₽
5 x PokeBall
Pozostały fundusz: 49 ₽