Rada pedagogiczna | Cała kadra Hogwartu

Cassian kiwnął głową na słowa Laytona, nawet jeśli trochę poniewczasie. Niefortunnie znów się zamyślił, tym razem nad kwestią potencjalnych umów między Hogwartem a Brytyjskim Stowarzyszeniem Alchemicznym. Już prawie od roku był członkiem tej drugiej jednostki edukacyjnej, jak dotąd jednak nie czuł się jeszcze na tyle pewnie w gronie starszych, bardziej doświadczonych twórców eliksirów, by proponować im podobne akcje. Niemniej jednak teraz, po tej krótkiej wymianie zdań z Laytonem, zdecydował, że przy najbliższej okazji porozmawia na ten temat z kimś w BSA.
Rozmowa zeszła na koło artystyczne, z którym Cassian miał w życiu tyle wspólnego, że czasem będąc uczniem ćwiczył w sali owych artystów zaklęcia po godzinach lekcyjnych. Zamiast wcinać się więc w rozmowę, zerknął kontrolnie na Kaylin. Zasnęła już?

Remus
Czuł się jak dzieciak na kolacji dla szych. Głupio było mu cokolwiek odpowiedzieć, wtracić się, wszak był tylko stażystą. Oczywiście poparł kandydaturę Lesliego, nawet jeśli w porę nie zareagował, znowu myślał, że głosowanie nie dotyczy ich, maluśkich w tej strukturze szkolnej. Nie widział siebie ani w organizacji przedstawienia, ani w kole uzdolnionych, bo co on miał za talent. Latanie na miotle nie można było potraktować jak coś artystycznego. Zdziwił się nieco postawą Laytona, nigdy nie widział go tak surowego i stanowczego. Może jednak coś zmieni się od tego roku, ale czy na pewno na dobre?