Walentynki 1939
Larrain nie myślał o tym, że Cecille być może nie chciałaby być matką, to prawda. Nie dlatego jednak, że nie interesowało go jej zdanie w tym temacie, albo dlatego, że jakoś niesamowicie pragnął mieć więcej dzieci, po prostu... Był starym głupcem, któremu nagła, niespodziewana radość przesłoniła świat. Czy to naprawdę była jego wina?
- Jasne, jasne, oczywiście! Już się słowem nie odzywam! - zastrzegł od razu, w odpowiedzi na to jej oburzenie, w dramatycznym geście unosząc na moment jeden z talerzyków. Prawie jakby spodziewał się, że taka miniaturowa tarcza obroni go przed gniewem panny Beaufort.
- Ale powiesz mi, jeśli gorzej się poczujesz, tak? - upewnił się jeszcze, posyłając jej trochę poważniejsze spojrzenie znad oprawek okularów. Taka zagrywka działała zwykle na uczniów, ale na nią? Cóż. Cecille była trudniejszym przeciwnikiem niż banda nastolatków, to na pewno.
- Jasne, jasne, oczywiście! Już się słowem nie odzywam! - zastrzegł od razu, w odpowiedzi na to jej oburzenie, w dramatycznym geście unosząc na moment jeden z talerzyków. Prawie jakby spodziewał się, że taka miniaturowa tarcza obroni go przed gniewem panny Beaufort.
- Ale powiesz mi, jeśli gorzej się poczujesz, tak? - upewnił się jeszcze, posyłając jej trochę poważniejsze spojrzenie znad oprawek okularów. Taka zagrywka działała zwykle na uczniów, ale na nią? Cóż. Cecille była trudniejszym przeciwnikiem niż banda nastolatków, to na pewno.